Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

wandering about in unfrequented places

  • 1 devia

    dē-vĭus, a, um, adj. [via], lying off the high-road; out of the way, devious (class.; for syn. cf.: avius, invius).
    I.
    Lit.:

    iter,

    a by-way, Cic. Att. 4, 3, 4; 14, 10, 1 (cf. avius); Suet. Galb. 20:

    oppidum,

    Cic. Pis. 36 fin.:

    saltus,

    Liv. 41, 19:

    calles,

    id. 22, 14:

    rura,

    Ov. M. 1, 676.— Subst.: dēvia, ōrum, n., lonely, unfrequented places:

    per aspera ac devia,

    Suet. Tib. 60:

    in devia terrarum,

    Luc. 4, 161.—
    B.
    Transf., of living beings dwelling in out-of-the-way places, retired, sequestered:

    Anagnini, cum essent devii, etc.,

    Cic. Phil. 2, 41, 106:

    gens,

    Liv. 34, 20:

    montani,

    id. 34, 16:

    civitas,

    Suet. Vesp. 4: mihi devio nemus Mirari libet, wandering about in unfrequented places: Hor. Od. 3, 25, 12:

    uxores (i. e. capellae),

    id. ib. 1, 17, 6:

    scortum,

    i. e. retired, shy, id. ib. 2, 11, 21: avis (i. e. the great owl, which dwells in lonely places), Ov. H. 2, 118:

    equus,

    leaping aside, Stat. Th. 9, 804.—
    2.
    Poet., inaccessible:

    limina,

    Prop. 4 (5), 9, 27.—
    II.
    Trop., inconstant, erroneous, inconsistent, foolish:

    quid potest esse tam flexibile, tam devium, quam animus ejus, qui, etc.,

    Cic. Lael. 25, 93: vita, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24:

    via,

    Lact. 3, 11, 4; id. 4, 30, 3:

    nihil quasi devium loqui,

    i. e. out of the way, impertinent, Plin. Ep. 5, 6, 44: noster Plato nihil ab hac secta vel paululum devius, Ap. Flor. 2, p. 352, 23:

    homo in omnibus consiliis praeceps et devius,

    Cic. Phil. 5, 13, 37; Ov. Tr. 3, 7, 30.— Poet. with gen.:

    devius aequi,

    Sil. 1, 57; cf.:

    pectora recti,

    id. 8, 318: devius promissi es, Mart. Cap. poet. 3 init.Adv. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > devia

  • 2 devius

    dē-vĭus, a, um, adj. [via], lying off the high-road; out of the way, devious (class.; for syn. cf.: avius, invius).
    I.
    Lit.:

    iter,

    a by-way, Cic. Att. 4, 3, 4; 14, 10, 1 (cf. avius); Suet. Galb. 20:

    oppidum,

    Cic. Pis. 36 fin.:

    saltus,

    Liv. 41, 19:

    calles,

    id. 22, 14:

    rura,

    Ov. M. 1, 676.— Subst.: dēvia, ōrum, n., lonely, unfrequented places:

    per aspera ac devia,

    Suet. Tib. 60:

    in devia terrarum,

    Luc. 4, 161.—
    B.
    Transf., of living beings dwelling in out-of-the-way places, retired, sequestered:

    Anagnini, cum essent devii, etc.,

    Cic. Phil. 2, 41, 106:

    gens,

    Liv. 34, 20:

    montani,

    id. 34, 16:

    civitas,

    Suet. Vesp. 4: mihi devio nemus Mirari libet, wandering about in unfrequented places: Hor. Od. 3, 25, 12:

    uxores (i. e. capellae),

    id. ib. 1, 17, 6:

    scortum,

    i. e. retired, shy, id. ib. 2, 11, 21: avis (i. e. the great owl, which dwells in lonely places), Ov. H. 2, 118:

    equus,

    leaping aside, Stat. Th. 9, 804.—
    2.
    Poet., inaccessible:

    limina,

    Prop. 4 (5), 9, 27.—
    II.
    Trop., inconstant, erroneous, inconsistent, foolish:

    quid potest esse tam flexibile, tam devium, quam animus ejus, qui, etc.,

    Cic. Lael. 25, 93: vita, id. Fragm. ap. Lact. 6, 24:

    via,

    Lact. 3, 11, 4; id. 4, 30, 3:

    nihil quasi devium loqui,

    i. e. out of the way, impertinent, Plin. Ep. 5, 6, 44: noster Plato nihil ab hac secta vel paululum devius, Ap. Flor. 2, p. 352, 23:

    homo in omnibus consiliis praeceps et devius,

    Cic. Phil. 5, 13, 37; Ov. Tr. 3, 7, 30.— Poet. with gen.:

    devius aequi,

    Sil. 1, 57; cf.:

    pectora recti,

    id. 8, 318: devius promissi es, Mart. Cap. poet. 3 init.Adv. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > devius

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»